ΠΩΣ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΕΝΑ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟ ΕΝΟΣ ΑΝΤΗΛΙΑΚΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΠΟΥ ΚΟΝΤΕΥΟΥΜΕ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ

Ένας εκπληκτικός λόγος που βγαίνει από το στόμα ενός ταλαντούχου Αυστραλιανού παραγωγού ταινιών, του Baz Luhrmann, είναι αυτός που σας παραθέτω σε αυτό το άρθρο. Για όσους λοιπόν δεν έχουν χρόνο να δουν το βιντεάκι, αυτά είναι από τα πιο σημαντικά σημεία που βγαίνουν από αυτό το 5λεπτο μεν διαφημιστικό, αλλά εννοιολογικά και ετυμολογικά τόσο προφητικό για την εποχή μας.

 1)

Απόλαυσε την δύναμη και την ομορφιά της νεότητας. Ποτέ δεν θα καταλάβεις την πραγματική της δύναμη, .ωσπου έρθει η ώρα να την δεις να ξεθωριάζει. (Εγώ θα έλεγα βέβαια ότι η ομορφιά δεν έχει ηλικία)

2)Όταν αναπολείς, σκέψου πόσο δυνατότητες και ευκαιρίες υπήρχαν μπροστά σου που δεν εκμετταλεύτηκες. (Ποτέ δεν είναι αργά)

3)

Το να ανησυχείς για το μέλλον σου είναι το ίδιο σαν να ανησυχείς για την αλγεβρική εξίσωση της απλής πράξης του να μασάς μια τσίχλα..

4)

Κάνε ένα πράγμα την ημέρα που να φοβάσαι (Τόλμησε και η αυτοπεποίθηση θα ανέβει στα ύψη.)

5)

Μην κάνεις απερισκεψίες με την καρδιά των άλλων. Μην δεχτείς να είναι οι άλλοι απερίσκεπτοι με την δική σου καρδιά.

6)

Γνώρισε καλά τους γονείς σου. Ποτέ δεν ξέρεις για ποιά πράγματα θα μετανοιώσεις όταν αυτοί θα έχουν φύγει.

7)

Να σαι προσεκτικός στο ποιες συμβουλές αγοράζεις, αλλά και υπομονετικός σε αυτούς που διατίθενται να στις παρέχουν.

8)Ο αγώνας είναι μακρύς και στο τέλος το μόνο που καταλαβαίνεις είναι ότι αγωνίζεσαι τον εαυτό σου. (Πολύ μου αρέσει αυτό.)

Ο καθένας και η καθεμία μπορεί να εμπνευστεί από μια, δύο πολλές ή και καμία από τις φράσεις που διάβασε πιο πάνω. Το ότι μπήκε στην διαδικασία να τις διαβάσει πάντως, δεν είναι και λίγο.

Δείτε πιο κάτω το βιντεάκι του διαφημιστικού σποτ στα αγγλικά και πάρτε και άλλες ιδέες για την ζωή. Αλλά όπως λέει και ο εμπνευστής: μην ξεχνάτε να φοράτε πάντα αντηλιακό.

Σύνδεσμος: http://adf.ly/gLWky

Δημήτρης Μόρφης

Ψυχολόγος – Μεταπτυχιακός Φοιτητής MBA  

 

Gmail։ dimitrmorfis@gmail.com

Facebook:  Dimitris Morfis

  

ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΑΓΚΑΛΙΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΤΥΧΙΑ;

Συμβιβασμός: Η απαρχή μιας πιθανής αποτυχίας

Απο την στιγμή που γεννιόμαστε πολλοί άλλοι άνθρωποι επιλέγουν για μας. Αυτό είναι κάτι που το μαθαίνουμε από μικροί. Η απόπειρα των γονιών και της κοινωνίας να περιορίσουν τους «κινδύνους», είναι η απαρχή της εισόδου του συμβιβασμού στην ζωή μας. Το κηνύγι λοιπόν της επιτυχίας ξεκινά με το να συμβιβαζόμαστε με την λιγότερο επώδυνη λύση και όχι με το να ρισκάρουμε.

Όπως θα φανεί στην συνέχεια ο συμβιβασμός που οδηγεί σε μετριοπάθεια και έλειψη ευθύνης και πρωοτοβουλίας δεν έχει καμία σχέση με το να βάζουμε οριοθετημένους προσεκτικούς στόχους. Γιατι όταν ξεκινάς να βάζεις στόχους, είσαι πλέον πεπεισμένος-η ότι η αποτυχία μπορεί να είναι ένα δυνατό ενδεχόμενο.

Μεγαλώνοντας σε ενα περιβάλλον που η υπερπροστασία μπορεί να δημιουργήσει τον φόβο και την αναστολή

Το σχολείο είναι μια μεγάλη ευκαιρία για ένα παιδί να μάθει να ρισκάρει, να αποτυχαίνει και να πετυχαίνει από τα διδάγματα που φέρνουν οι εμπειρίες του. Δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις το παιδί αγκιστρώνεται σε μια κατάσταση, που δεν του δίνει τα χρονικά και ποιοτικά περιθώρια να αναπτυξει την προσωπικότητά του, πέρα από την υποχρέωση να επεκτείνει τις εγκυκλοπαιδικές γνώσεις του. Αντίστοιχη κατάσταση συμβαίνει και στο σπίτι.

Μέσα λοιπόν σε αυτό το περιβάλλον,  μεγαλώνοντας ανακαλύπτεις σιγά σιγά ότι οι προσδοκίες σου είναι πολύ ελάχιστες μπροστά σε αυτές που έχουν οι άλλοι για σενα. Πως θα το ανταγωνιστείς αυτό;  Φαίνεται ότι το να επιλέγεις την λιγότερο επώδυνη λύση όπως έχεις μάθει  δεν είναι πάντα το ιδανικό.

Φυσικά το να κατηγορείς  για πάντα τους γονείς και το σχολείο για το ότι σε προέτρεψαν σε λάθος επιλογές και περισσότερους συμβιβασμούς έχει και μια ημερομηνία λήξης. Την στιγμή που είμαστε ενήλικες και αναλαμβάνουμε το τιμόνι, η ευθύνη εναπόκειται σε μας.

Υπάρχουν και άλλα εξωτερικά ερεθίσματα πέρα απο τα πολυ οικεία που μας επηρεάζουν..

Πέρα από το να ζεις σε μια κοινωνία μεγαλωμένη μέσα στις αναστολές, η φτώχεια, η οικονομική κρίση και άλλοι κοινωνικοί παράγοντες αυξάνουν περισσότερο τον φόβο, το στρες και την κατάθλιψη. Το κίνητρο λοιπόν για επιτυχία μέσα σε αυτές τις συνθήκες αντικαθίσταται εύκολα από το κίνητρο της αποτυχίας. Ναι είναι αλήθεια ότι το να ξεπεράσεις τα εμπόδια, μπορεί να περάσεις μέσα από πολλές δυσκολίες και ταπεινωτικές καταστάσεις.

Παρόλα αυτά ήρθε καιρός να επαναξιολογήσουμε αυτά που πιστεύουμε

Πως μπορεί λοιπόν κανείς μετά από όλα αυτά να μιλήσει για τα καλά μιας αποτυχίας. Απλά συνεχίστε την ανάγνωση και θα μάθετε κάποιους λόγους πως μπορεί η αποτυχία να γίνει το βήμα πρίν το καλύτερο:

1)      Με την αποτυχία δίνεται άμεσα η ευκαιρία να φύγουν τα άχρηστα. Και όταν λέμε άχρηστα εννοούμε λάθος τακτικές, κακοί χειρισμοί , επιπόλαιοι και αυθόρμητοι σχεδιασμοί.  Μην ξεχνάμε ότι το κλειδί για το κάθε αποτέλεσμα το έχει ο καθένας μας ξεχωριστά και όχι οι άλλοι.

2)      Η αποτυχία μπορεί να μας δώσει την ευκαιρία να σταματήσουμε να προσποιούμαστε ότι είμαστε κάποιοι άλλοι από αυτό που πραγματικά μπορούμε να είμαστε και να γίνουμε. Αυτό θα συνεισφέρει στο να κατευθύνει την ενέργειά μας μόνο εκεί που χρειάζεται.

3)      Η αποτυχία θα δοκιμάσει τον βαθμό πειθαρχίας και θέλησης που έχουμε. Γιατι σημασία έχει το «μετά», και όχι μόνο το «πριν» και το «κατά την διάρκεια».

4)      Τέλος η αποτυχία βοηθά στο να καταλάβουμε ποιοι μας στηρίζουν πραγματικά και ποιοι όχι. Οι μάσκες πέφτουν και όλη η αλήθεια για το ποιοι μας νοιάζονται αποκαλύπτεται.

         O επίλογος της δικής μας ευθύνης είναι ο μόνος δρόμος να κάνουμε την αποτυχία επιτυχία

Και όμως υπάρχει μια μεγάλη αλήθεια. Αλήθεια που ο ίδιος ο φιλόσοφος Πλούταρχος (όχι ο καλλιτέχνης)  στα αρχαία ελληνικά χρόνια είπε: «Ό,τι πετυχαίνουμε έσω μας, αλλάζει την εξωτερική μας πραγματικότητα». Ναι, εμείς είμαστε υπεύθυνοι για την ζωή μας. Δοκιμασίες πάντα θα υπάρχουν. Το θέμα δεν είναι να ζούμε χωρίς να το μετανοιώνουμε. Είναι να μην σιχαινόμαστε τον εαυτό μας για το ότι μετανοιώσαμε. Η αποτυχία που δεν έχει να μας προσφέρει τίποτα και δεν μας κινητοποιεί στο να γίνουμε καλύτεροι, κρύβει ακόμα μεγαλύτερους κινδύνους για μας και την ψυχολογική μας ταυτότητά. Η εξωτερική επιτυχία απο την άλλη πλευρά μπορεί να οδηγήσει στον μόνιμο συναισθηματικό εφησυχασμό, αν δεν ξέρουμε να την χειριστούμε σωστά.

Δημήτρης Μόρφης

Ψυχολόγος – Μεταπτυχιακός Φοιτητής MBA  

 

Gmail։ dimitrmorfis@gmail.com

Facebook:  Dimitris Morfis

WHAT IS THE MEANING OF SHAME COMING OUT OF THE SPEECH OF BRENE BROWN?

Living in a society where is preferable to talk more about some issues rather than others, it seems almost impossible to mention and live with the idea of shame. There seems to be a very annoying but at the same time very intriguing addiction to hide ourselves behind or under safe internal resorts, for the fear of no mistaking and facing this feeling that looks externally catastrophic, but deep internally educative.

Brene Brown’s speech on Ted talks summarizes key points about shame. Let’s find out about these:

·         For thousands of people the feeling of shame comes from the notion that being vulnerable means being weak. This means that a simple thought can rule our whole emotional and social complex.

·         Vulnerability is associated with being exposed, uncertain and taking sentimental risks. Its main function however lies on the hidden motive of not wanting to reveal our original self.

·         The feeling of shame escorts other disturbing thoughts like “you are not good enough” and “who do you think you are?”. Modesty is confused with procrastination as a consequence.

·         It is immensely important to understand the difference between shame and guilt. Shame can be connected with being depressive, aggressive and either suicidal. It characterizes the self as a whole. Guilt on the other hand is combined with things and attitudes. Someone may wonder: “What is worse after all? Feeling shame or guilt?” And he or she can keep wondering as the progress of turning from guilt into shame advances.

·         Women and men are different in comprehending shame. Women are put into the perfection perspective, as they would feel emotionally lame to complete everything without a clue of obvious sweat exposed to the others. They are filled with overwhelming expectations of potential failure that keeps their defences up. Men on the other hand don’t waste time to analyse: they combine shame with weakness within tenths of a second!

Two important conclusions come out of her speech: The first is that we cannot permit shame to hide our honesty along with our fears. And the second one is that if we want to know life, and become strong, we have got to dance. Being vulnerable is our chance to be creative, innovative and open to a path of progress. Many societies in our days remain under the darkness of shame. Is this always politics’ and media's’ fault of what we feel? The road of empathy has the answers. We have to understand what empathy means, for getting the point of who we are and what the rest of the world means for us.

Empathy does not mean being insensitive. It means understanding how the better comprehension of who we are and what we want will improve the standard of our living and the living of our cosmo. It is not easy. But the rewards come to those who dare to feel shame and learn from it. 

Dimitrios Morfis

Psychologist - MBA student

Email: dimitrmorfis@gmail.com

Facebook: Dimitris Morfis